จริตของมนุษย์จำนวนมาก

วันก่อนได้วิถีคนนอกของอจเสกติดมือกลับมา ได้ฤกษ์หยิบมาอ่าน เจอบทสัมภาษณ์ในวัย 60 ปี หลังเกษียณอายุราชการ 1 เดือน ก็พบเจอกับการ reflect ที่น่าสนใจของอจเสก (เช่นเคย) ช่างเหมาะเจาะกับปี 2556 และ 2557 แบบไม่ขัดเขินอย่างน่าแปลกใจ อ่านไปอ่านมา ก็ให้ remind ถึงการ reflect ของอัลแบร์ กามูร์ ใน la chute ยิ่งนัก

“คุณต้องเข้าใจวิธีการทำงานของอัตตา ในสังคมของปุถุชน ความไม่เข้าใจผู้อื่นหรือไม่อยากเข้าใจผู้อื่น มันช่วยผลิตอาหารป้อนอัตตา เพราะมันเปิดโอกาสให้เราได้ด่าทอคนตามใจชอบ เพราะฉะนั้นเมื่อสังคมมีจริตในความคิดเชิงลบ มีจริตในเรื่องที่จะด่าทอ การด่าผู้อื่นเพื่อให้ตนเองรู้สึกสูงส่งจึงเป็นเรื่องธรรมดา มันเป็นอาหารป้อนอัตตา ซึ่งก็เหมือนอาหารทางกาย คือ ต้องกินเป็นประจำ ตราบใดที่คนเรายังไม่หลุดพ้นจากวงวัฎแบบนั้น มันก็จำเป็นต้องหาคนชั่วมาให้ตนเองประณาม เมือประณามเสร็จแล้วก็รู้สึกดี หนึ่ง รู้สึกว่าตนเองสูงส่ง สอง รู้สึกว่าตนเองไม่ต้องแก้ไขตัวเองเพราะมีคนชั่วกว่าตนเองเยอะแยะ อันนี้เป็นจริตของมนุษย์จำนวนมาก”